000 | 01744nam a2200217 i 4500 | ||
---|---|---|---|
997 | 0 | 0 | _e2 |
007 | ta | ||
008 | 230615s2023 sp ||||e |||| 00| 1|glg d | ||
017 | _aC 695-2023 | ||
020 | _a9788419438423 | ||
080 | _a821.134.4-31"20" | ||
100 | 1 |
_aVázquez, Manuel _eaut _949042 |
|
245 | 1 | 2 |
_aO pracer da chuvia _c/VÁZQUEZ, Manuel |
250 | _a2ª | ||
260 |
_aA Coruña _b: Medulia _c, 2023 |
||
300 |
_a217 p. _c; 21 cm |
||
490 | 1 |
_aNarrativa _v; 20 |
|
520 | 3 | _aA novela, á parte de ser unha defensa e reivindicación do rural, é unha novela tamén de carácter urbano, representado fundamentalmente por cinco cidades: Lugo, A Coruña, Lisboa, París e Madrid. Aquí podemos atopar personaxes reais do rural propios de García Márquez, coma o seu grande mestre da vida, Dositeo; o labrego Quinto de Serés; Marité, a súa sogra; Servando, aquel home listo, que ía por diante ; Eliseo, o seu avó, que morreu sendo el moi novo; as tres Mapoulas, asasinadas polos fascistas en Montecubeiro; Pedro da Vica que un día ao regresar da Gulpilleira a Aldegunde, despois de ver a súa moza, ao saltar unha parede foi caer enriba do lobo… Pero tamén personaxes urbanos. É o caso de Celia, que facía a súa propia roupa e comía mazás con whisky, unha desas mulleres malas, que fumaba e quería ser independente, en palabras do autor; Ramona, nacida na Coruña e emigrante á Arxentina, onde coñeceu a Ricardo, outro emigrante de Pol; aquela muller de Lisboa, que lle dixo que ao escoitalo lle fixera lembrar as feiras de Óbidos; a mestra que por ter relacións cunha casada, foi estigmatizada e tivo que pedir traslado… | |
650 |
_aLingua galega _xNarrativa _943670 |
||
700 |
_aTrashorras, Xesús _eaui _9159818 |